Przejdź do treści

Ekologiczny Energis w Kielcach

Wy­obraź so­bie bu­dy­nek, któ­rego kon­struk­cja mi­ni­ma­li­zuje od­dzia­ły­wa­nie na śro­do­wi­sko na­tu­ralne – ener­gię po­zy­ska rów­nież ze słońca, wodę z desz­czu a cie­pło z ziemi. Wy­obraź so­bie moż­li­wość bie­żą­cego mo­ni­to­ro­wa­nia i za­rzą­dza­nia za­sto­so­wa­nymi w nim „in­te­li­gent­nymi” sys­te­mami. Wy­obraź so­bie no­wo­cze­sne la­bo­ra­to­ria ba­daw­cze, w któ­rych teo­ria prze­ku­wać się bę­dzie w prak­tykę. Wy­obraź so­bie te­raz, że to wszystko jest moż­liwe w Polsce.

Od bie­żą­cego roku aka­de­mic­kiego ty­siące stu­den­tów Wy­działu In­ży­nie­rii Śro­do­wi­ska, Geo­ma­tyki i Ener­ge­tyki Po­li­tech­niki Świę­to­krzy­skiej uczą się w in­te­li­gent­nym, ener­go­osz­częd­nym bu­dynku „Ener­gis”. Na po­wierzchni 4800 m² zna­la­zły się tu 22 sale dy­dak­tyczne (wy­kła­dowe, au­dy­to­ryjne, ćwi­cze­niowo-pro­jek­towe, se­mi­na­ryjne, pra­cow­nie kom­pu­te­rowe, sale la­bo­ra­to­ryjne i sala pre­zen­ta­cyjna), cztery la­bo­ra­to­ria oraz sala klubowa.

Kiedy 23 marca 2011 roku Mi­ni­ster Na­uki i Szkol­nic­twa Wyż­szego uczest­ni­czyła w uro­czy­sto­ści wko­pa­nia ka­mie­nia wę­giel­nego pod bu­dy­nek Ener­gis, po­wie­działa że po­zwoli on Po­li­tech­nice Świę­to­krzy­skiej sym­bo­licz­nie przejść z XX w XXI wiek. Na­wet je­śli wziąć pod uwagę, że wy­da­rze­nia tego typu rzą­dzą się swo­imi pra­wami i kur­tu­azyjne prze­mó­wie­nia pełne są za­zwy­czaj pa­tosu, to trzeba przy­znać, że pani mi­ni­ster traf­nie opi­sała sy­tu­ację uczelni. Z ze­wnątrz bu­dy­nek wy­gląda jak wiele in­nych, o które wzbo­ga­ciły się w ostat­nich kilku la­tach pol­skie uczel­nie. No­wo­cze­sna ar­chi­tek­tura, która do­brze kom­po­nuje się z oto­cze­niem. Je­dy­nie wprawne oko do­strzeże jed­nak ele­menty sys­te­mów, w jaki wy­po­sa­żona jest przy­szła sie­dziba Wy­działu In­ży­nie­rii Środowiska.

W bu­dynku za­sto­so­wano naj­no­wo­cze­śniej­sze tech­no­lo­gie po­zwa­la­jące oszczę­dzać ener­gię, po­zy­ski­wać i aku­mu­lo­wać cie­pło oraz mo­ni­to­ro­wać i ste­ro­wać sys­te­mami ob­słu­gu­ją­cymi jego in­fra­struk­turę. W in­te­li­gent­nej in­sta­la­cji zna­la­zły się urzą­dze­nia wy­ko­rzy­stu­jące ener­gię sło­neczną (za­równo ogniwa fo­to­wol­ta­iczne, jak i ko­lek­tory), ener­gię za­ku­mu­lo­waną w po­wie­trzu i grun­cie (re­ku­pe­ra­tory i pompy cie­pła), co po­zwoli na znaczną sa­mo­wy­star­czal­ność ener­ge­tyczną bu­dynku, ogra­ni­cze­nie strat ener­ge­tycz­nych oraz mi­ni­ma­li­za­cję emi­sji za­nie­czysz­czeń. W jed­nym z po­miesz­czeń dy­dak­tycz­nych moż­liwa bę­dzie pre­zen­ta­cja efek­tów ener­go­osz­częd­nych oraz ob­ser­wa­cja dzia­ła­nia za­sto­so­wa­nych w bu­dynku roz­wią­zań. Wśród za­kła­da­nych efek­tów pro­jektu prze­wi­dziano jed­nak nie tylko po­sta­wie­nie eko­lo­gicz­nego bu­dynku, ale rów­nież uru­cho­mie­nie trzech no­wych kie­run­ków na stu­diach I i II stop­nia. War­tość in­we­sty­cji wy­nio­sła po­nad 31 mi­lio­nów zło­tych (koszt bu­dynku z wy­po­sa­że­niem to po­nad 35 mln zł), z czego po­nad 26 mi­lio­nów po­cho­dziło z Eu­ro­pej­skiego Fun­du­szu Roz­woju Re­gio­nal­nego, po­nad 4,5 mi­liona prze­ka­zał bu­dżet państwa.

Być eko i… uczyć eko

Wśród za­rzu­tów pod­no­szo­nych pod ad­re­sem sys­temu szkol­nic­twa wyż­szego w Pol­sce, czę­sto po­ja­wiają się te o ode­rwa­niu teo­rii od prak­tyki, nie­ak­tu­al­nych pro­gra­mach na­ucza­nia, pra­cow­niach wy­po­sa­żo­nych w prze­sta­rzały sprzęt i na­ukow­cach pra­cu­ją­cych nad kom­plet­nie nie­przy­dat­nymi pro­jek­tami. Zmiany na pol­skich uczel­niach do­ko­nują się po­woli i rzadko są tak spek­ta­ku­larne, jak w Kiel­cach. Roz­po­czy­na­jący na­ukę w tym roku stu­denci nie będą mo­gli za­rzu­cić swoim wy­kła­dow­com, że są ode­rwani od prak­tyki, bo­wiem ci po­każą im tę prak­tykę pod­czas za­jęć. Ener­gis można po­trak­to­wać jako wielką po­moc na­ukową, która wzbo­gaci dy­dak­tykę. Za­sto­so­wany au­to­ma­tycz­nie ste­ro­wany sys­tem po­zwala wy­ko­rzy­stać cie­płe po­wie­trze, które opusz­cza bu­dy­nek do pod­grza­nia go. Re­ku­pe­ra­cja po­zwala rów­nież do­star­czać świeże po­wie­trze i usu­nąć za­nie­czysz­cze­nia w po­wie­trzu krą­żą­cym po nim. Na da­chu nie spo­sób nie za­uwa­żyć rzę­dów ba­te­rii sło­necz­nych, ogniwa fo­to­wol­ta­iczne po­zwa­lają pro­du­ko­wać ener­gię elek­tryczną, ko­lek­tory pod­grze­wają wodę – nie­które z nich po­dą­żają za prze­miesz­cza­ją­cym się po nie­bie słoń­cem, za­pew­nia­jący tym sa­mym mak­sy­malną efek­tyw­ność. W pod­zie­miach bu­dynku zlo­ka­li­zo­wano cztery pompy cieplne. Z głę­bo­ko­ści po­nad stu me­trów po­bie­rana jest woda, któ­rej tem­pe­ra­tura wy­nosi około 12 stopni. Ogrzewa ona gli­kol, który pa­ru­jąc pod­grzewa wodę wy­ko­rzy­sty­waną w in­sta­la­cjach bu­dynku. Woda w to­a­le­tach to desz­czówka, którą udało się ze­brać dzięki umiesz­czo­nym przed bu­dyn­kiem wlo­tom do zbior­ni­ków. Pracę wszyst­kich sys­te­mów można na bie­żąco ob­ser­wo­wać i nią za­rzą­dzać, co do­sko­nale uzu­pełni prze­ka­zy­waną pod­czas wy­kła­dów teo­re­tyczną wiedzę.

4 La­bo­ra­to­ria, 12 pracowni

Bu­dy­nek nie tylko uła­twi i uprzy­jemni ży­cie stu­den­tom (do­stali oni do dys­po­zy­cji prze­stronny klub), ale przy­czyni się do roz­woju ba­dań na­uko­wych w ob­sza­rze ener­ge­tyki od­na­wial­nej, za­rzą­dze­nia i ste­ro­wa­nia roz­pro­szo­nymi źró­dłami ener­gii oraz umoż­liwi pod­ję­cie współ­pracy z za­gra­nicz­nymi ośrod­kami ba­daw­czymi. Wy­po­sa­żeni w no­wo­cze­sną apa­ra­turę ba­daw­czą pra­cow­nicy Po­li­tech­niki Świę­to­krzy­skiej nie będą mu­sieli się wsty­dzić swo­jego miej­sca pracy, które z pew­no­ścią w przy­szło­ści za­owo­cuje mię­dzy­na­ro­do­wymi pro­jek­tami ba­daw­czymi. Już dziś – o czym przy­po­mniała Mi­ni­ster Ku­drycka – Kielce są jed­nym z naj­lep­szych ośrod­ków aka­de­mic­kich w za­kre­sie po­zy­ski­wa­nia środ­ków eu­ro­pej­skich. Tego sa­mego dnia, kiedy wmu­ro­wy­wano w ścianę Ener­gis ka­mień wę­gielny, Po­li­tech­nika otwie­rała La­bo­ra­to­rium Ob­ra­bia­rek Ste­ro­wa­nych Nu­me­rycz­nie, które za po­nad 6 mi­lio­nów zło­tych po­wstało przy udziale Uni­wer­sy­tetu Hu­ma­ni­styczno-Przy­rod­ni­czego Jana Ko­cha­now­skiego. Dzięki wspar­ciu Unii Eu­ro­pej­skiej obie uczel­nie zre­ali­zo­wały i re­ali­zują pro­jekty o war­to­ści po­nad 700 mi­lio­nów złotych.

Powiązane materiały: