Unikalna biologia i odporność na ból i jad skorpionów jednego z gatunku myszy, żyjącego w Ameryce Północnej, może pomóc naukowcom w opracowaniu skuteczniejszych środków przeciwbólowych.
Trzeba przyznać, że owa mysz, zwana Onychomys torridus, jest tak nietypowa (jak na mysz) i tak agresywna (nawet jak na gryzonia), że strach się bać. Myszy Onychomys torridus zamieszkują suche rejony USA i Meksyku. Są mięsożerne. Polują na każdą dostępną zwierzynę, niekiedy nawet znacznie większą od siebie – świerszcze, tarantule, a nawet jadowite skorpiony. Polowanie mają we krwi, nawet myszy urodzone w niewoli uczą się tego błyskawicznie.
Jak się wydaje agresji uczą się od ojców – młode myszy wychowywane przez oboje rodziców są bardziej agresywne niż potomstwo samotnych matek. Zamiast budować własne gniazda, Onychomys torridus przejmują norki innych gryzoni, często przepędzając lub zagryzając mieszkańców. Gdy brakuje pokarmu, zabijają i zjadają nawet przedstawicieli własnego gatunku.
Naukowców, bardziej niż kanibalizm, zaintrygowała odporność drapieżnej myszy na jad miejscowych skorpionów, który u człowieka może powodować nawet zgon (zwłaszcza w przypadku dzieci przed 10 rokiem życia). Jad ten wywołuje skurcze mięśni i zaburzenia oddychania. Ale na Onychomys torridus nie robi żadnego wrażenia. Mysz skutecznie zabija skorpiona, odłamując mu ogon z jadowitym kolcem,odgryzając głowę i zjadając resztę, ignorując bolesne ukąszenia. A potem odrzuca w tył pyszczek i wydaje charakterystyczny dźwięk, niczym wycie do księżyca.
Naukowcy postanowili dociec, co jest przyczyną tej odporności. Zespół Ashlee Rowe z Sam Houston State University w Austin w Texasie porównał skutki wstrzyknięcia niewielkiej ilości jadu skorpiona w łapkę myszy Onychomys torridus oraz zwykłej myszy domowej. Pustynna mysz znacznie krócej lizała łapkę, co świadczy o tym, że jad sprawiał jej mniejszy ból. Następnie naukowcy pobrali pojedyncze komórki nerwowe związane z odczuwaniem bólu z rdzenia kręgowego myszy i sprawdzali, w jaki sposób jad wpływa na ich działanie. Jad skorpiona normalnie aktywuje w błonie komórkowej białko Nav1.7, czego sygnałem jest piekący ból. U drapieżnej myszy natomiast występuje mutacja innego białka, Nav.1.8, która sprawia, że sygnał bólowy nie dociera do mózgu.
Obecnie trwają badania nad mechanizmem tej blokady. Być może uda się ją wykorzystać u chorych, cierpiących z powodu bólu.