Przejdź do treści

Teatr i nie teatr

Do gier fa­bu­lar­nych, o któ­rych pi­sa­li­śmy wcze­śniej, zbli­żony jest inny ro­dzaj roz­grywki: LARP‑y (live ac­tion role-play­ing ga­mes). Wśród pol­skich na­ukow­ców przy­jął się ter­min za­pro­po­no­wany przez Je­rzego Szeję: te­atralne gry fabularne.

LARP‑y w isto­cie przy­po­mi­nają te­atr. Ina­czej niż w RPG, tu­taj uczest­nicy nie tylko mó­wią, ale też prze­miesz­czają się po prze­strzeni gry. Nie­rzadko rów­nież prze­bie­rają się za od­gry­wane po­sta­cie. LARP może się to­czyć za­równo w po­je­dyn­czej sali szkol­nej, jak i w czę­ści Jury Kra­kow­sko-Czę­sto­chow­skiej (w przy­pad­kach ta­kich jak ten ostatni sami gra­cze mó­wią zwy­kle o grze terenowej).

Szcze­gól­nie ak­tywne śro­do­wi­sko ba­da­czy LARP-ów ukształ­to­wało się w kra­jach nor­dyc­kich. Aka­de­micy z tych państw kładą duży na­cisk na edu­ka­cyjną rolę te­atral­nych gier fa­bu­lar­nych. Przed­sta­wił to Mi­chał Mo­chocki w ar­ty­kule z 2009 roku. W tek­ście tym jest mowa mię­dzy in­nymi o eks­pe­ry­men­tal­nej duń­skiej szkole z in­ter­na­tem, dzia­ła­ją­cej od roku 2006. Ǿster­skov Efter­skole wy­ko­rzy­stuje LARP‑y jako jedną z głów­nych me­tod na­ucza­nia. Po­nadto nor­dyccy na­ukowcy or­ga­ni­zują co­roczny kon­went-kon­fe­ren­cję o na­zwie Sol­mu­kohta, a także pu­bli­kują książki do­stępne w wer­sji dru­ko­wa­nej i elektronicznej.

Je­żeli je­ste­ście za­in­te­re­so­wani tym, jak wy­glą­dają te­atralne gry fa­bu­larne i co mają o nich do po­wie­dze­nia pol­scy ba­da­cze – za­pra­szamy na Po­li­buda Ga­ming Zone!

Więcej nauki o grach na „Polibuda Gaming Zone”

Powiązane materiały: