Przejdź do treści

Podróż do wnętrza człowieka

Mało kto pa­mięta chyba film In­ter­ko­smos z 1987 za­li­czany w tej chwili o kla­syki kina. Jesz­cze mniej osób ko­ja­rzy ob­raz z 1966 za­ty­tu­ło­wany Fan­ta­styczna po­dróż. Oba filmy opo­wia­dają o eks­pe­ry­men­cie, dzięki któ­remu lu­dzie wraz z ło­dzią pod­wodną zo­stają zmniej­szeni do roz­mia­rów po­zwa­la­ją­cych na wstrzyk­nię­cie ich do krwio­biegu człowieka.

Ta fil­mowa fik­cja staje się po­woli rze­czy­wi­sto­ścią. Pra­wie… Na­no­tech­no­lo­dzy z Uni­ver­sity of Ca­li­for­nia zbu­do­wali sa­mo­bieżny po­jazd. Jest on mniej­szy od bak­te­rii coli i sku­tecz­nie prze­miesz­cza się w cie­czach np. w oso­czu krwi. Jest też od tej bak­te­rii szyb­szy, osią­ga­jąc pręd­kość 21 mi­kro­me­trów na sekundę. 

Taki na­no­tran­spor­ter ide­al­nie na­daje się do kon­tro­lo­wa­nego roz­pro­wa­dza­nia le­ków w or­ga­ni­zmie. Na­no­po­jazd zbu­do­wany zo­stał z na­no­czą­stek ni­klo­wych oraz pod­łą­czo­nych do nich dłu­gich – w skali nano, czyli mi­liar­do­wych czę­ści me­tra – zło­tych nanokabli. 

Na­no­ka­ble są wpro­wa­dzane w ruch wi­rowy za po­mocą ze­wnętrz­nego pola ma­gne­tycz­nego. Mo­dy­fi­ku­jąc pole można kie­ro­wać ru­chem na­no­po­jazdu w trzech wy­mia­rach, dzięki czemu moż­liwe jest bar­dzo pre­cy­zyjne, zdalne ste­ro­wa­nie urzą­dze­niem. Ba­da­nia na­no­tech­no­lo­gów z USA mają na celu opra­co­wa­nie sku­tecz­nej me­tody do­star­cza­nia le­ków bez­po­śred­nio do cho­rych tkanek.

Te­mat ten do­sko­nale zna rów­nież pro­fe­sor Ta­de­usz Ma­liń­ski, który z po­wo­dze­niem zaj­muje się taką „fan­ta­styką”.

To ko­lejny do­wód na to, jak fan­ta­styka może in­spi­ro­wać na­ukow­ców, któ­rych praca jest czę­sto in­spi­ra­cją dla twór­ców fantastyki 😉

W tym mo­men­cie wy­pada przy­po­mnieć film Interkosmos 

Powiązane materiały: