AWT

Akcelerator Wiedzy Technicznej

Pro­jekt Part­ner­ski Zwią­zek Na­uki i Po­stępu (w ra­mach któ­rego po­wstaje wor­tal na​uka​ipo​step​.pl), choć do­ty­czy pro­mo­cji osią­gnięć po­wsta­ją­cych w ob­sza­rze wszyst­kich dys­cy­plin na­uko­wych, jest jed­nym z kilku re­ali­zo­wa­nych pod marką Ak­ce­le­ra­tor Wie­dzy Tech­nicz­nej®. Kon­cep­cja ak­ce­le­ra­cji, czyli przy­spie­sze­nia dzia­łań w za­kre­sie roz­woju nauk tech­nicz­nych i ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czych, po­wstała w roku 2006. Ini­cja­to­rami jej po­wsta­nia są pra­cow­nicy Po­li­tech­niki Po­znań­skiej: dr inż. Ma­ciej Sza­frań­ski oraz dr inż. Ma­rek Go­liń­ski. Na ba­zie kon­cep­cji, w roku 2008 zo­stał opra­co­wany Pro­gram ak­ce­le­ra­cji wie­dzy tech­nicz­nej i ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czej w Polsce.

Pro­gram ak­ce­le­ra­cji wie­dzy tech­nicz­nej i ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czej zo­stał opra­co­wany w 2008 roku w wy­niku prze­pro­wa­dzo­nych sze­ro­kich kon­sul­ta­cji spo­łecz­nych i w od­po­wie­dzi na list in­ten­cyjny, do­ty­czący współ­pracy w za­kre­sie roz­woju wie­dzy i umie­jęt­no­ści tech­nicz­nych w spo­łe­czeń­stwie Wiel­ko­pol­ski, pod­pi­sany w roku 2007 przez po­nad 30 in­sty­tu­cji z Wiel­ko­pol­ski. Idee i kon­cep­cje za­warte w pro­gra­mie wy­kra­czają poza ramy wo­je­wódz­twa i do­ty­czą ca­łej Polski.

W pro­gra­mie od­nie­siono się do dwóch klu­czo­wych zjawisk:

• dy­na­micz­nie po­stę­pu­ją­cego wpływu osią­gnięć nauk tech­nicz­nych i ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czych na ży­cie jed­no­stek i społeczeństw,
• ewi­dent­nego po­wią­za­nia mię­dzy roz­wo­jem osią­gnięć w ob­sza­rze tech­niki i nauk ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czych a po­zio­mem in­no­wa­cyj­no­ści go­spo­darki, który prze­kłada się na ja­kość życia.

Obecność nauki w naszym życiu

Osią­gnię­cia nauk tech­nicz­nych i ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czych są po­wszech­nie wy­ko­rzy­sty­wane w ży­ciu co­dzien­nym. Bez względu na wy­ko­ny­wany za­wód, miej­sce za­miesz­ka­nia, wy­kształ­ce­nie, wiek, płeć, do­chody, co­dzien­nie, czę­sto nie zda­jąc so­bie na­wet z tego sprawy, roz­wią­zu­jemy na­sze pro­blemy i za­spo­ka­jamy na­sze po­trzeby, ko­rzy­sta­jąc z do­bro­dziejstw, które sta­no­wią osią­gnię­cia na­uki. Na­uki roz­wi­jają się dzi­siaj bar­dzo dy­na­micz­nie. Taka dy­na­mika stwa­rza po­trzebę sys­te­mo­wych roz­wią­zań w za­kre­sie edu­ka­cji tech­nicz­nej i ma­te­ma­tyczno-przy­rod­ni­czej w spo­łe­czeń­stwie i do­sko­na­le­nia roz­wią­zań, aby były one przy­ja­zne dla czło­wieka. Roz­wój tech­niki i nauk przy­rod­ni­czych nie może pro­wa­dzić do wy­alie­no­wa­nia żad­nej z grup spo­łecz­nych. Tech­no­lo­gie mu­szą być zro­zu­miałe dla wszyst­kich lu­dzi, a nie wą­skiego kręgu na­ukow­ców. Każdy czło­wiek ma prawo wie­dzieć, jak roz­wią­za­nia, któ­rych do­star­cza na­uka, mogą wpły­wać na niego – ja­kie wy­ni­kają z nich ko­rzy­ści, ale też ja­kie za­gro­że­nia są z nimi zwią­zane. Od­rębną kwe­stię sta­nowi stwo­rze­nie sys­temu kształ­ce­nia, który za­pewni każ­demu czło­wie­kowi nie­zbędny za­sób umie­jęt­no­ści w za­kre­sie wy­ko­rzy­sta­nia naj­now­szych, po­wszech­nych osią­gnięć nauk tech­nicz­nych i matematyczno-przyrodniczych.
W tym za­kre­sie nie­zbędne jest prak­tyczne kształ­ce­nie przez całe życie.

Nauki techniczne i matematyczno-przyrodnicze a innowacyjność gospodarki i jakość życia

Na kon­ku­ren­cyj­ność go­spo­darki wpływa wiele czyn­ni­ków, a jed­nym z nich, uwa­ża­nym za klu­czowy, jest m.in. in­no­wa­cyj­ność, bę­dąca w ostat­nich la­tach przed­mio­tem sze­ro­kich dyskusji.
Choć cel pod­no­sze­nia po­ziomu in­no­wa­cyj­no­ści do­ty­czy wszyst­kich kra­jów UE, to wiele z nich, zwłasz­cza nowe pań­stwa człon­kow­skie, mu­szą szcze­gól­nie in­ten­syw­nie za­dbać, by w jego osią­ga­niu do­trzy­mać kroku naj­bar­dziej roz­wi­nię­tym kra­jom w Eu­ro­pie. W ta­kiej sy­tu­acji znaj­duje się rów­nież Polska.
W tym celu ko­nieczna jest świa­doma współ­praca wszyst­kich śro­do­wisk: ad­mi­ni­stra­cji pań­stwo­wej i sa­mo­rzą­do­wej, przed­się­biorstw, jed­no­stek dy­dak­tyczno-na­uko­wych, or­ga­ni­za­cji spo­łecz­nych oraz me­diów, a także sprzę­że­nie ce­lów, dla któ­rych działa każde z nich.
Go­spo­darka in­no­wa­cyjna może się roz­wi­jać w spo­łe­czeń­stwach cha­rak­te­ry­zu­ją­cych się wy­so­kim ka­pi­ta­łem ludz­kim. Do­sko­na­le­nie ka­pi­tału ludz­kiego wpływa po­zy­tyw­nie na pod­nie­sie­nie kon­ku­ren­cyj­no­ści gospodarek.
Roz­wój in­no­wa­cyj­nej go­spo­darki w du­żym stop­niu oparty jest na wie­dzy i umie­jęt­no­ściach tech­nicz­nych. Ich na­by­wa­nie i wy­ko­rzy­sta­nie po­zwala two­rzyć do­bra ma­te­rialne, jed­no­cze­śnie uła­twia funk­cjo­no­wa­nie spo­łe­czeń­stwa i stwa­rza wa­runki do jego prze­trwa­nia oraz do­sko­na­le­nia. Po­stęp roz­woju wie­dzy tech­nicz­nej i jej wy­ko­rzy­sta­nia w celu cią­głego do­sko­na­le­nia ja­ko­ści ży­cia moż­liwy jest mię­dzy in­nymi dzięki roz­wo­jowi nauk matematyczno-przyrodniczych.
Pro­ces two­rze­nia in­no­wa­cji i ad­ap­ta­cji do rynku pracy, w swej struk­tu­rze opar­tego na za­awan­so­wa­nych tech­no­lo­giach, wy­maga od spo­łe­czeń­stwa zdo­by­cia od­po­wied­niej wie­dzy i kwa­li­fi­ka­cji, które po­zwolą na sprawną ad­ap­ta­cję do zmie­nia­ją­cego się świata. Po­nadto zdo­by­wa­nie i po­głę­bia­nie wie­dzy z za­kresu no­wo­cze­snych tech­no­lo­gii jest spo­so­bem na za­po­bie­ga­nie wy­klu­cze­niu społecznemu.